বিয়াৰ ভোজৰ দৃষ্টান্ত(লূক ১৪ঃ১৫-২৪)
২২ পাছে যীচুৱে উত্তৰ দি, আকৌ দৃষ্টান্তৰে তেওঁলোকক ক’লে যে, ২স্বৰ্গৰাজ্য তুলনা এনে এজন ৰজাৰ লগত দিয়া যায়, উৎসৱ পাতি নিমন্ত্ৰিতবিলাকক সেই উৎসৱলৈ মাতিবলৈ ৩ তেওঁৰ দাসবোৰক পঠাই দিলে , কিন্তু তেওঁলোকে আহিবলৈ মন নকৰিলে ৷ ৪পুনৰায় তেওঁ আন দাসবোৰক এই আদেশ দি পঠালে, নিমন্ত্ৰিতবিলাকক কগৈ, চোৱা, মোৰ ভোজ যুগুত কৰিলোঁ ;মোৰ বলট আদি হৃষ্টপুষ্ট পশু মৰা হৈছে, আৰু সকলো যুগুত হ’ল; তোমালোক বিয়াৰ উৎসৱলৈ আহাঁ ৷ ৫কিন্তু তেওঁলোকে অৱহেলা কৰি কোনৱে নিজৰ খেতিলৈ আৰু কোনোৱে নিজৰ বেহাবেপাৰলৈ গুচি গ’ল ৷ ৬আৰু অৱশিষ্টবোৰে তেওঁৰ সেই দাসবোৰক ধৰি, অপমান কৰি বধ কৰিলে ৷ ৭তাতে ৰজাৰ খং উঠি, তেওঁৰ সৈন্যবিলাকক পঠাই, সেই নৰবধীবোৰক সংহাৰ কৰি, সিহঁতৰ নগৰখন পুৰি পেলালে ৷ ৮তেতিয়া তেওঁৰ দাসবোৰক ক’লে, বিয়াৰ ভোজ যুগুত হৈ আছে , কিন্তু নিমন্ত্ৰিতবিলাক যোগ্য নাছিল; ৯এই হেতুকে তহঁতে চাৰিমুনি বাটলৈ গৈ, যিমান মানুহ পাৱ ,সেই আটাইবিলাককে বিয়াৰ উৎসৱলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰগৈ ৷ ১০তেতিয়া সেই দাসবোৰে বাহলৈ গৈ, ভাল বেয়া যিমান মানুহ পালে, সেই সকলোকে গোটাই আনিলে ; তাতে আলহীবিলাকেৰেই বিয়া ঘৰ ভৰিল ৷
১১কিন্তু ৰজাই আলহীবিলাকক চাবলৈ ভিতৰলৈ আহিলত, বিয়াৰ কাপোৰ নিপিন্ধা এজন মানুহক দেখি সুধিলে, ১২হে মিত্ৰ, বিয়াৰ কাপোৰ নোহোৱাকৈ তুমি নো ইয়াত কেনেকৈ সোমালা ? তাতে তেওঁ অবাক হ’ল ৷ ১৩তেতিয়া ৰজাই তেওঁৰ পৰিচাৰকবোৰক ক’লে, ইয়াক হাত -ভৰি বান্ধি, বাহিৰৰ আন্ধাৰত পেলাগৈ ৷ তাতে ক্ৰন্দন আৰু দাঁত কৰচনি হ’ব ৷ ১৪কিয়নো নিমন্ত্ৰিত লোক অনেক, কিন্তু মনোনীত লোক তাকৰ ৷
কৈচৰক কৰ দিয়াৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন মাৰ্ক ১২ঃ১৩-১৭, লূক ২০ঃ ২০-২৬ )
১৫ তেতিয়া ফৰীচীবিলাকে গৈ ,যীচুক কেনেলৈ তেওঁক বাক্যৰূপ ফান্দত পেলাব পাৰিব , ১৬এনে মন্ত্ৰণা কৰি, হেৰোদীয়া মানুুহে সৈতে তেওঁলোকৰ শিষ্যবিলাকক তেওঁৰ ওচৰলৈ পঠাই কোৱালে, হে গুৰু , আপুনি সত্য, আৰু সত্যৰূপে ঈশ্বৰৰ পথ দেখুৱাইছে, আৰু কালৈকো ভয় নাৰাখে, ইয়াক আমি জানো ; কিয়নো আপুনি মানুহৰ মুখলৈ নাচায় ? ১৭ এতেকে কৈচৰক খাজনা দিব পায় নে নাপায় ? আপোনাৰ মনে কি ধৰে, আমাক কওক ৷ ১৮তাতে যীচুৱে তেওঁলোকৰ দুৰ্ম্মতি জানি ক’লে, হে কপটীয়াবিলাক , কিয় মোক পৰীক্ষা কৰিছা ? সেই খাজনাৰ ধন মোক দেখুউৱা ৷ ১৯তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁৰ আগলৈ আধালি এটা আনিলে ৷ ২০তাতে তেওঁ তেওঁলোকক সুধিলে, এই প্ৰতিমূৰ্ত্তি আৰু কাৰ ? তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে, কৈচৰৰ ৷ ২১তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কলে, তেন্তে যি কৈচৰৰ , তাক কৈচৰক দিয়া , আৰু ঈশ্বৰক দিয়া ৷ ইয়াকে শুনি তেওঁলোকে বিস্ময় মানি ; তেওঁক এৰি গুচি গ’ল ৷
মৃত বিলাকৰ পুৰুনত্থানৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন (মাৰ্ক ১২: ১৩-১৭, লূক ২০ : ২০-২৬)
২৩ সেই দিনাই , পুনৰুত্থান নাই বুলি কোৱা চদ্দূকীবিলাকে তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি , তেওঁক সুধিলে , ২৪হে গুৰু , কোনো মানুহ যদি সন্তান নোহোৱাকৈ মৰে , তেন্তে ভায়েকে তেওঁৰ তিৰোতাক বিয়া কৰি , ককায়েকলৈ বংশ উৎপন্ন কৰিব, মোচিয়ে এনে আজ্ঞা দিলে ৷ ২৫বাৰু , আমাৰ লগত সাত জন ভাই- ককাই আছিল ; প্ৰথম জন বিয়া কৰি মৰিল আৰু সন্তান নোহোৱাকৈ তেওঁৰ তিৰোতাক ভায়েকলৈ এৰি গ’ল ৷ ২৬পাছে দ্বিতীয় তৃতীয় আদি কৰি সপ্তমজনলৈকে সেইদৰে কৰিলে ৷ ২৭ সকলোৰে পাছত সেই তিৰোতা জনী মৰিল ৷ ২৮তেন্তে ;পুনৰুত্থানত তেওঁ সেই সাত জনৰ কাৰ তিৰোতা হ’ব ? কিয়নো সকলোৱে তেওঁক বিয়া কৰিছিল ৷
২৯তাতে যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, তোমালোকে ধৰ্ম্মশাস্ত্ৰ আৰু ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰম নাজানি ভ্ৰান্ত হৈছাহঁক ৷ ৩০কিয়নো পুনৰুত্থানত বিয়া নকৰে, বিয়া দিয়াও নহয় ; কিন্তু স্বৰ্গত থকা দূতৰ নিচিনা হয় ৷ ৩১ মৃতবিলাকৰ পুনৰুত্থানৰ বিষয়ে যি বচন ঈশ্বৰৰ দ্ধাৰাই তোমালোকক কোৱা হৈছিল , বোলে, ৩২মই অব্ৰাহামৰ ঈশ্বৰ, ইচ্হাকৰ ঈশ্বৰ যাকোবৰ ঈশ্বৰ, তাক তোমালোকে পঢ়া নাই নে ? তেওঁ মৃতবিলাকৰ ঈশ্বৰ নহয়, কিন্তু জীয়াবিলাকৰহে ঈশ্বৰ ৷ ৩৩ইয়াকে শুনি, লোকসমূহে তেওঁৰ উপদেশত বিস্ময় মানিলে ৷
প্ৰধান আজ্ঞাৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন
৩৪পাছে তেওঁ চদ্দুকীবিলাকক নিৰুত্তৰ কৰা শুনি, ফৰীচীবিলাক গোট খালে, ৩৫আৰু তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন বিধানপণ্ডিতে তেওঁক পৰীক্ষা কৰি সুধিলে, ৩৬হে গুৰু বিধানৰ কোনটো আজ্ঞা প্ৰধান ? ৩৭তাতে যীচুৱে তেওঁক ক’লে, তুমি সকলো হৃদয়, সকলো প্ৰাণ, আৰু সকলো চিত্তেৰে তোমাৰ প্ৰভু পৰমেশ্বৰক প্ৰেম কৰা ; ৩৮এয়ে প্ৰধান আৰু প্ৰথম আজ্ঞা ৷ ৩৯আৰু তাৰে নিচিনা দ্বিতীয়টো এই , তোমাৰ চুবুৰীয়াক তোমাৰ নিচিনাকৈ প্ৰেম কৰা ৷ ৪০এই দুটা আজ্ঞাতে গোটেই বিধান আৰু ভাববাদীসকলৰ বাক্য ওলমি আছে ৷
খ্ৰীষ্টৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন ১২: ১৮ -২৭, লূক ২০ :২৭
৪১ফৰীচীবিলাক গোট খাই থকা সময় , যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে ,৪২ খ্ৰীষ্টৰ বিষয়ে তোমালোকে কি ভাবা ? তেওঁ কাৰ সন্তান ? তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে দায়ূদৰ সন্তান ৷ ৪৩তাতে তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে ,তেনেহলে ,৪৪প্ৰভুৱে মোক প্ৰভুক কলে ,
মই তোমাৰ শত্ৰুবোৰক তোমাৰ চৰণৰ অধীন নকৰোঁমানে, মোৰ সোঁহাতে বহি থাকা ;
এই বুলি ,দায়ূদে কেনেকৈ আত্মাৰ দ্বাৰাই তেওঁক প্ৰভু বোলে ? ৪৫এতেকে দায়ূদে যদি তেওঁক প্ৰভু বোলে; তেন্তে তেওঁ কেনেকৈ তেওঁৰ সন্তান হ’ব পাৰে ? ৪৬তাতে কোনেও তেওঁক একো উত্তৰ দিব নোৱাৰিলে; আৰু সেই দিনাৰে পৰা তেওঁক আৰু কোনো কথা সুধিবলৈকো কাৰো সাহ নহ’ল ৷
0 Comments