যীচুৰ পুনৰুত্থান, চন্তৰী বিলাকে সম্বাদ দিয়া, যীচুৱে শিষ্যসকলক দৰ্শন দিয়া আৰু যীচুৰ শেষ আজ্ঞা ৷ পবিত্ৰ বাইবেল মথিয়ে লিখা শুভবাৰ্ত্তা ২৮অধ্যায় ১ৰ পৰা ২০ পদলৈ ৷

যীচুৰ  পুনৰুত্থান

(মা্ক ১৬: ১-১০, লূক ২৪: ১-১২ , যোহন ২০: ১-১০)

২৮ বিশ্ৰাম -বাৰ অতীত হৈ  সপ্তাহৰ প্ৰথম দিনৰ ওচৰ চাপিলত, মগ্দলীনী মৰিয়ম  আৰু আন গৰাকী মৰিয়মে মৈদাম চাবলৈ গ’ল ৷ ২তেতিয়া অকস্মাতে এটা বৰ ভূমিকম্প  হ’ল ; কাৰণ প্ৰভুৰ এজন দূত স্বৰ্গৰ পৰা  নামি আহি  শিলছটা বগৰাই  নি, তাৰ ওপৰত বহিল ৷ ৩তেওঁৰ বদন বিজুলীৰ নিচিনা আৰু বস্ত্ৰ  হিমৰ দৰে শুক্ল আছিল ৷ ৪তেওঁৰ ভয়তে তাত থকা চন্তৰীবিলাক কঁপি কঁপি মৰাৰ নিচিনা হ’ল ৷ ৫তেতিয়া দূতে মাত লগাই তিৰোতা কেইগৰাকীক ক’লে,'তোমালোকে একো ভয় নকৰিবা মই জানোঁ, তোমালোকে ক্ৰুচত হত  হোৱা  যীচুক বিচাৰিছা ৷ ৬তেওঁ  ইয়াত নাই ;  কাৰণ তেওঁ যেনেকৈ কৈছিল, তেনেকৈ  তেওঁ উঠিল ৷ আহাঁ, তেওঁক শুৱাই থোৱা ঠাই চোৱাহি ৷ ৭আৰু তোমালোকে বেগাই গৈ, তেওঁৰ শিষ্যবিলাকক কোৱাগৈ, যে তেওঁ মৃত্যুৰ পৰা উঠিল  আৰু, তেওঁ তোমালোকৰ আগে আগে গালীললৈ গৈছে ; তোমালোকে তাতে তেওঁক দেখা পাবা ৷ চোৱা, মই তোমালোকক যি কথা কৈছো, মনত ৰাখিবা ৷' ৮তাতে তেওঁলোকে  ভয়  আৰু মহা আনন্দত বেগাই মৈদাম  এৰি, শিষ্যবিলাকক বাতৰি দিবলৈ লৰি গ’ল ৷ ৯তেতিয়া অকস্মাতে যীচুৱে বাটতে তেওঁলোকক  দেখা  দি ক’লে, 'তোমালোকৰ মঙ্গল হওঁক ৷' তিৰোতা দুগৰাকীয়ে  তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি, চৰণৰত ধৰি তেওঁক প্ৰণিপাত কৰিলে ৷ ১০তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক  ক’লে, ভয় নকৰিবা ৷ তোমালোকে গৈ মোৰ ভাইবিলাকক গালীললৈ যাবলৈ কোৱা, আৰু  তাতে তেওঁলোকে  মোক  দেখা পাব ৷'

চন্তৰী বিলাকে   সম্বাদ দিয়া                                                                         

১১তিৰোতা কেইগৰাকী  যাওঁতে, চন্তৰীবিলাকৰ কিছুমানে নগৰলৈ  গৈ, যি যি ঘটিল, সেই সকলোৰে সম্বাদ প্ৰধান-পুৰোহিতসকলক দিলেগৈ ৷ ১২প্ৰধান-পুৰোহিতসকলৰ  লগত  গোট খাই মন্ত্ৰণা  কৰি, চন্তৰীবিলাকক বহুত টকা দি ক’লে, ১৩'তোমালোকে ক’বা  আমি শুই থাকোঁতে ৰাতি  তেওঁৰ  শিষ্যবিলাকে  অহি, তেওঁৰ  মৃত- দেহ চুৰ কৰি নিলে ৷ ১৪ যদি দেশাধিপতিয়ে এই  কথা  শুনে, তেতিয়া তোমালোক নিৰ্দ্দোষী বুলি আমি তেওঁক  বুজাই -বঢ়াই ক’ম, তাৰ বিষয়ে  তোমালোকে চিন্তা নকৰিবা ৷' ১৫চন্তৰীবিলাকে টকা লৈ, তেওঁলোকক কোৱাৰ দৰে কৰিলে ৷ আৰু এই কথা বিয়পি গৈ যিহূদীবিলাকৰ মাজত আজিলৈকে চলি আহিছে ৷

 যীচুৱে  শিষ্যসকলক দৰ্শন দিয়া   আৰু শেষ আজ্ঞা ৷ (মাৰ্ক ১৬: ১৪ -১৮, লূক ২৪: ৩৬-৩৯, যোহন ২০:১৯-২৩, পা:ক: ১:৬-৮) 

  ১৬পাচে গালীলৰ যি পৰ্ব্বতলৈ যীচুৱে তেওঁলোকক যাবলৈ কৈছিল, এঘাৰজন শিষ্য তালৈকেগ’ল ৷ ১৭ আৰু তেওঁলোকে তেওঁক দেখা পালত, প্ৰণিপাত কৰিলে ; কিন্তু কোনো কোনোৱে  সংশয় কৰিলে ৷ ১৮তেতিয়া যীচুৱে ওচৰলৈ আহি তেওঁলোকক ক’লে, স্বৰ্গৰ আৰু পৃথিবীৰ সকলো ক্ষমতা  মোক দিয়া হ’ল ৷ ১৯এই হেতুকে তোমালোক  সকলো জাতিৰ ওচৰলৈ যোৱা, আৰু তেওঁলোকক মোৰ  শিষ্য  কৰি, পিতৃ, পুত্ৰ আৰু পৱিত্ৰ -আত্মাৰ  নামেৰে বাপ্তিস্ম দিয়া ৷ ২০আৰু মই যি যি আদেশ  তোমালোকক  দিলোঁ, সেই সকলোকে পালন কৰিবলৈ তেওঁলোকক শিক্ষা দিয়া ৷ আৰু চোৱা, মই জগতৰ শেষলৈকে সদায়  তোমালোকৰ সঙ্গে সঙ্গে  আছোঁ ৷